نقد ادعای تنها پرچم هدایت بودن یمانی در فرقه احمد الحسن بصری

مقدمه

این مقاله به بررسی و نقد یکی از ادعاهای فرقه احمد الحسن بصری در مورد «یمانی موعود» می‌پردازد. این فرقه ادعاهای متعددی از جمله انحصار پرچم هدایت به پرچم یمانی، یکی دانستن یمانی با «قائم آل محمد (عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف)»، و وجوب یاری یمانی را مطرح کرده است. این نوشتار با استناد به روایات معتبر اسلامی، تلاش می‌کند تا نادرستی یکی از این ادعاها را روشن ساخته و حقایق مربوط به نشانه‌های ظهور و جایگاه پرچم‌های هدایت را تبیین کند. هدف اصلی، آشکار ساختن انحرافات این فرقه و ارائه تفسیری صحیح از روایات مهدویت است. درخصوص بقیه ادعاها، در مقالاتی دیگر گفتگو خواهد شد.

یکی از دروغ‌های بزرگی که در فرقه همبوشی -مدعی یمانی- بر سر زبان‌هاست، منحصر کردن پرچم هدایت در پرچم یمانی است.

یعنی این فرقه پوشالی مدعی است:

«تنها پرچم هدایت قبل از ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فقط پرچم یمانی می‌باشد». (دراسه فی شخصیه الیمانی 1ص22)

نکته: لازم به ذکر است که در صورت اثبات این ادعا، حقانیت احمد اسماعیل همبوشی ثابت نمی‌شود بلکه همچنان نزاع در تطبیق احمد اسماعیل همبوشی به عنوان مصداق یمانی، موجود است و باید ادله‌ی محکمی برای اثبات انطباق ارائه گردد.

در فرقه همبوشی برای اثبات انطباق احمد اسماعیل بر یمانی موعود، به قانون معرفت حجت -وصیت و سلاح و پرچم- استناد می‌کنند که ما در مقالات ابتدایی سایت، به طور مفصل در مورد آن گفتگو نموده و بطلان احمد اسماعیل همبوشی را ثابت نمودیم.

جهت مطالعه، روی هر یک از مقالات منتشر شده در وبسایت یمانی پژوهی، کلیک نمایید:

«بررسی حدیث وصیت درکتاب الغیبه شیخ طوسی»

«بررسی معنای اصلی سلاح امام و راه های تشخیص حجت واقعی از دروغین»

«بررسی مادی بودن یا معنوی بودن پرچم حضرت قائم که نزد ایشان است»

همانطور که عرض شد، فرقه همبوشی مدعی است: «تنها پرچم هدایت قبل از ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فقط پرچم یمانی می‌باشد».

برای اثبات دروغ بودن این ادعا، روایات متعددی وجود دارد که به آن‌ها اشاره می‌نماییم.

ناگفته نماند که اثبات دروغ بودن این ادعا مساوی با ابطال فرقه همبوشی می‌باشد زیرا بارها و بارها، احمد اسماعیل همبوشی کتب انصار و سایت آن‌ها را مورد تایید قرار داده و سخن آن‌ها را سخن خودش می‌داند لذا با اثبات کذب بودن این ادعا، ابطال دعوت احمد اسماعیل همبوشی ثابت می‌گردد.

و اما روایات در اثبات دروغ بودن این دعا:

پاسخ 1) پرچم خراسانی (رایات سود مشرق)

در ضمن حدیثی پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:

«ـإِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ اخْتَارَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَنَا الْآخِرَهَ عَلَى الدُّنْیَا، وَ إِنَّهُ سَیَلْقَى أَهْلُ بَیْتِی مِنْ بَعْدِی تَطْرِیداً وَ تَشْرِیداً فِی الْبِلَادِ، حَتَّى تَرْتَفِعَ رَایَاتٌ سُوْدٌ مِنَ الْمَشْرِقِ، فَیَسْأَلُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَ، وَ یُقَاتِلُونَ فَیُنْصَرُونَ، فَیُعْطُونَ الَّذِی سَأَلُوا، فَمَنْ أَدْرَکَهُمْ مِنْکُمْ ــــ أَوْ مِنْ أَبْنَائِکُمْ ــــ فَلْیَأْتِهِمْ وَ لَوْ حَبْواً عَلَى الثَّلْجِ، فَإِنَّهَا رَایَاتُ هُدًى، یَدْفَعُونَهَا إِلَى رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی، یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا، کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً».

ترجمه: ما اهل بیتی هستیم که خدا برای ما اخرت را بر دنیا اختیار کرد و همانا به زودی اهل بیتم بعد از من آوارگی و دوری در سرزمین‌ها را ملاقات می‌کنند تا اینکه پرچم‌های سیاه از مشرق بلند شود، پس [صاحبان آن پرچم‌ها] حق را طلب می‌کنند اما به آن‌ها داده نمی‌شود. می‌جنگند و یاری می‌شوند پس داده می‌شود به آن‌ها، آنچه را که طلب کردند. کسی که درک کند آن‌ها را از شما -یا از فرزندانتان- پس به آن‌ها بپیوندد ولو چهار دست و پا بر روی برف حرکت کند. پس همانا آن پرچم، پرچم‌های هدایت است. آن پرچم را به مردی از اهل بیت من می‌دهند که زمین را پر از قسط و عدل می‌کند همانطور که از جور و ظلم پر شده است.

(دلائل الامامه، ص446)

همانطور که در روایات آمده است رایات سود یا همان پرچم‌های سیاه، از سوی مشرق و از سمت خراسان خروج می‌کنند. به روایت زیر توجه فرمایید:

«عن أبی جعفر، قال: یخرج شاب من بنی هاشم بکفّه الیمنى خال، من خراسان برایات سود بین یدیه شعیب بن صالح یقاتل أصحاب السفیانی فیهزمهم».

ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام): جوانی از بنی هاشم از سوی خراسان با پرچم‌های سیاه خارج می‌شود که به دست راستش، خال و عیبی دارد. در پیشاپیش آن، شعیب بن صالح قرار دارد که با اصحاب سفیانی می‌جنگد پس آن‌ها را شکست می‌دهد.

(الملاحم و الفتن، ص120)

لازم به ذکر است که فرمانده لشکر خراسانی جناب شعیب بن صالح، پس از ملحق شدن به لشکر امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) ، به عنوان فرمانده لشکر حضرت منصوب می‌گردد. (اعلام الوری، ج2، ص190)

در روایت دیگری امام (علیه‌السلام) از سفیانی و کشتار او ذکری به میان آورده و فرمودند:

«فَبَیْنَا هُمْ کَذَلِکَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَایَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِی الْمَنَازِلَ طَیّاً حَثِیثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِم…»

ترجمه: در این هنگام پرچم‌هایی از خراسان رو آورده و با سرعت طی طریق می‌کنند و همراه آنان تعدادی از اصحاب قائم است.

(غیبت نعمانی، ص280)

با وجود این اوصاف در مورد رایات سود و هدایت بودن این پرچم‌ها و تاکید بر نصرت آن‌ها و وجود نفراتی از اصحاب قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در آن لشکر و تحویل این پرچم به امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، دیگر جای هیچ تردیدی در هدایت بودن و حق بودن رایات سود خراسان باقی نمی‌ماند.

بنابراین پرچم یمانی، تنها پرچم هدایت نبوده و نیست بلکه پرچم دیگری هم در روایات به عنوان پرچم حق و هدایت ذکر گردیده است و به همین سادگی، کذب بودن ادعای فرقه همبوشی -مبنی بر اینکه فقط پرچم یمانی پرچم هدایت می‌باشد- ثابت گشته و رسوایی بزرگی برای این فرقه پوشالی رقم می‌خورد.

پس از این رسوایی دردناک، بعضی از مبلغین فرقه همبوشی به دست و پا افتاده و می‌گویند:

«رایات سود مشرق و خراسان، همان پرچم یمانی است».

و اما پاسخ این سخن بسیار کودکانه:

1.تفاوت روشن میان یمانی و خراسانی در روایات:

با توجه به احادیث فوق، کاملا غرض ورزی مبلغین همبوشی مشخص می‌گردد زیرا حضرات معصومین (علیهم‌السلام) تصریح به دوگانگی شخصیت خراسانی -صاحب رایات سود- و یمانی کرده‌اند و دیگر جایی برای این سخن کودکانه نمی‌ماند.

2. تصریح روایات بر تمایز خراسانی و یمانی:

در روایات دیگری هم به این دوگانگی اشاره شده است من جمله:

«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ خُرُوجُ الثَّلَاثَهِ الْخُرَاسَانِیِّ وَ السُّفْیَانِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ فِی سَنَهٍ وَاحِدَهٍ فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ فِی یَوْمٍ وَاحِد…»

ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: خروج این سه یعنی خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز است.

(بحار، ج52، ص210)

به تصریح روایت فوق هم، شخصیت خراسانی غیر از یمانی می‌باشد. البته در این زمینه روایات دیگری هم وجود دارد که فعلا به ذکر منبع آن‌ها اکتفا می کنیم:

غیبت نعمانی، ص251 و ص255

غیبت شیخ طوسی، ص452 / بحار، ج52، ص217

3. تفاوت رنگ پرچم یمانی با پرچم خراسانی:

مضافا اینکه رنگ پرچم یمانی سفید می‌باشد، نه سیاه. (مختصر اثبات الرجعه، حدیث16)

و بر همین اساس هم احمد اسماعیل همبوشی -مدعی دروغین یمانی- رنگ پرچم خود را سفید قرار داده است.

4. عدم انتساب یمانی به خراسان در روایات:

در هیچ روایتی اشاره نشده است که یمانی از مشرق و خراسان می‌آید و خروج می‌کند، حتی شخص احمد اسماعیل هم تا کنون ادعا نکرده است که از خراسان خروج کرده یا خواهد کرد و یا اینکه خراسانی است.

توجه: اگر عزیزان مخاطب، روایتی در این زمینه در کتب شیعه دیدند برای ما ارسال فرمایند.

5. تفاوت محل خروج یمانی و خراسانی در روایات:

با توجه به روایات، محل خروج یمانی یمن می‌باشد و محل خروج خراسانی، خراسان می‌باشد.

جهت دیدن تعدادی از روایات محل خروج یمانی، به مقاله «بررسی محل خروج یمانی و نقد توجیهات فرقه احمد اسماعیل (با نگاهی به مسئله بداء)» مراجعه فرمایید.

خلاصه اینکه:

پرچم یمانی تنها پرچم هدایت نبوده و در روایات، از پرچم‌های دیگری هم به عنوان پرچم هدایت سخن به میان آمده است و ادعای یکی بودن «رایات سود و شخصیت خراسانی» با «یمانی» چیزی جز غرض ورزی و عوام فریبی نمی‌تواند باشد. 

و با اثبات دروغ بودن این ادعا، انحراف و مغرض بودن احمد اسماعیل همبوشی هم هویدا می‌گردد زیرا وی بارها کتب انصار خود را تایید نموده و این نوشتجات را با نظرات خود یکسان می‌داند.

پاسخ 2) پرچم جعفری

همانطور که ذکر کردیم، فرقه همبوشی -مدعی یمانی- ادعا دارد که: «تنها پرچم هدایت قبل از ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فقط پرچم یمانی می‌باشد». (دراسه فی شخصیه الیمانی، 1 ص22)

اما با بررسی روایات، به راحتی دریافتیم که این ادعا دروغ بوده و ناشی از غرض ورزی و عوام فریبی می‌باشد.

مثلا در روایات از رایات سود مشرق و پرچم خراسانی هم تمجید شده و پرچم او را پرچم هدایت ذکر کرده‌اند و جمعی از اصحاب امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و فرمانده لشکر ایشان -جناب شعیب بن صالح- در این لشکر حضور دارند.

علاوه بر پرچم خراسانی، مردی از فرزندان جعفر بن ابی طالب هم در روایات مورد تایید قرار گرفته است که در زیر به آن اشاره می نماییم:

مراد از پرچم جعفری، پرچم مردی از فرزندان جعفر بن ابی طالب می‌باشد که پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بشارتش را  به جناب جعفر بن ابی طالب داده‌اند.

حضرتش (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:

«یَا جَعْفَرُ أَ لَا أُبَشِّرُکَ أَ لَا أُخْبِرُکَ قَالَ بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ کَانَ جَبْرَئِیلُ عِنْدِی آنِفاً فَأَخْبَرَنِی أَنَّ الَّذِی یَدْفَعُهَا إِلَى الْقَائِمِ هُوَ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ أَ تَدْرِی مَنْ هُوَ قَالَ لَا قَالَ ذَاکَ الَّذِی وَجْهُهُ کَالدِّینَارِ وَ أَسْنَانُهُ کَالْمِنْشَارِ وَ سَیْفُهُ کَحَرِیقِ النَّارِ یَدْخُلُ الْجُنْدَ ذَلِیلًا وَ یَخْرُجُ مِنْهُ عَزِیزاً یَکْتَنِفُهُ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیل…»

ترجمه: ای جعفر! آیا تو را بشارت ندهم؟ آیا تو را خبر ندهم؟ جعفر گفت: بله یا رسول الله ‌[بشارت و خبر دهید]. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: الآن جبرئیل نزد من بود پس به من خبر داد آن کسی که آن [پرچم] را به قائم می‌دهد از ذریه و نسل توست. آیا می‌دانی او کیست؟ جعفر گفت: خیر، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: آن کسی است که صورتش مثل سکه طلا و دندان‌هایش مثل ارّه و شمشیرش بسان زبانه‌های آتش است، با فروتنی و تواضع داخل لشکر می‌شود و از لشکر عزیز خارج می‌شود جبرئیل و میکائیل او را احاطه می‌کنند.

(غیبت نعمانی، ص247)

از اینکه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بشارت چنین فردی را به جناب جعفر می‌دهند و از تواضع و شکست ناپذیری او سخن گفته و جبرئیل و میکائیل او را حمایت نموده و در نهایت، پرچمش را به دست مبارک امام زمان می‌رساند، معلوم می‌شود که پرچم وی پرچم هدایت می‌باشد.

اگر گفته شود که: «مراد از مردی جعفری، همان یمانی است» در جواب می‌گوییم:

احمد اسماعیل همبوشی ادعا دارد که از نسل امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) می‌باشد اما در این حدیث، صاحب این پرچم شخصی از نسل جعفر بن ابی طالب می‌باشد.

بنابراین ادعای اتحاد بین شخصیت یمانی و صاحب پرچم جعفری، ادعای باطلی بیش نیست.

و به همین راحتی، کذب ادعای فرقه همبوشی مبنی بر «انحصار پرچم هدایت در پرچم یمانی» آشکار گردید و غرض ورزی و عوام فریبی اینان عالم فراگیر شد.

همانطور که سابقا گفتیم، احمد اسماعیل همبوشی سخنان پیروان خود را در کتاب‌ها و سایت انصار تایید نموده لذا در حقیقت با اثبات کذب بودن ادعای فوق، بطلان احمد اسماعیل و شیادی او نیز ثابت می‌گردد.

پاسخ 3) «هدایتگرتر» افعل تفضیل است

همانطور که در دو بخش قبل ذکر کردیم، فرقه همبوشی -مدعی یمانی- ادعا دارد که: «تنها پرچم هدایت قبل از ظهور امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فقط پرچم یمانی می‌باشد». (دراسه فی شخصیه الیمانی، 1 ص22)

اما با بررسی روایات، به راحتی دریافتیم که این ادعا دروغ بوده و ناشی از غرض ورزی و عوام فریبی آنان می‌باشد.

در دو بخش قبل به دو پرچم مورد تمجید از سوی اهل بیت (علیهم‌السلام) اشاره شده.

با این که کذب ادعای «یمانی، تنها پرچم هدایت» در بخش‌های قبل ثابت گشت، اما به جهت آشکار کردن خیانتی دیگر از فرقه همبوشی به ادامه بحث می‌پردازیم.

حدیث دیگری که خط بطلان بر ادعای «یمانی، تنها پرچم هدایت» می‌زند، همان حدیثی است که در آن پرچم یمانی به عنوان هدایتگرترین پرچم معرفی می‌گردد.

به احادیث زیر دقت فرمایید:

«خرُوجُ السُّفْیَانِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ وَ الْخُرَاسَانِیِّ فِی سَنَهٍ وَاحِدَهٍ فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ فِی یَوْمٍ وَاحِدٍ نِظَامٌ کَنِظَامِ الْخَرَزِ یَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَیَکُونُ الْبَأْسُ مِنْ کُلِّ وَجْهٍ وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ وَ لَیْسَ فِی الرَّایَاتِ رَایَهٌ أَهْدَى مِنْ رَایَهِ الْیَمَانِیِّ هِیَ رَایَهُ هُدًى لِأَنَّهُ یَدْعُو إِلَى صَاحِبِکُم».

ترجمه: خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز است، با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده، یکی از پی دیگری، پس می باشد جنگ از هر شکل و صورتی [یعنی جنگ‌ها به شکل‌های مختلفی روی می‌دهد] وای بر کسی که دشمنی کند با آن‌ها، و در پرچم‌ها پرچمی هدایتگرتر از پرچم یمانی نیست، او پرچم هدایت است بخاطر اینکه به سوی صاحبتان دعوت می‌کند.

(غیبت نعمانی، ص255)

(نکته: جنگ از شکل‌های مختلف، که در حدیث به آن اشاره شد، شاید به معنای جنگ هوایی و زمینی و… باشد. البته احتمال می‌رود که مراد، جهات مختلف باشد زیرا گاها هر وجهی، مستلزم جهتی می‌باشد).

و در روایتی دیگر داریم:

«عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: خُرُوجُ الثَّلَاثَهِ الْخُرَاسَانِیِّ وَ السُّفْیَانِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ فِی سَنَهٍ وَاحِدَهٍ فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ فِی یَوْمٍ وَاحِدٍ وَ لَیْسَ فِیهَا رَایَهٌ بأَهْدَى مِنْ رَایَهِ الْیَمَانِیِّ یَهْدِی إِلَى الْحَق».

(غیبت شیخ طوسی، ص446)

اما بررسی نکات مربوطه:

نکته اول: با توجه به روایت اول، به وضوح مشخص می‌گردد که در کنار پرچم یمانی، پرچم حق دیگری هم وجود دارد زیرا حضرت فرمودند: «ویْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ / وای بر کسی که دشمنی کند با آن‌ها».

در صورتی که اگر فقط یمانی حق باشد، باید عبارت اینگونه می‌شد: «وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُ / وای بر کسی که دشمنی کند با او».

نکته دوم: در ادامه حضرت به صراحت هر چه تمام، پرچم یمانی را هدایتگرتر معرفی می‌نمایند و می‌فرمایند:

«و لَیْسَ فِی الرَّایَاتِ رَایَهٌ أَهْدَى مِنْ رَایَهِ الْیَمَانِیِّ هِیَ رَایَهُ هُدًى».

کلمه «اهدی» بر وزن «افعل» تفضیل بوده و به معنای «هدایتگرتر» می‌باشد.

پس معلوم می‌گردد که پرچم‌های دیگری هم پرچم هدایت هستند اما پرچم یمانی هدایتگرتر است.

پس دو شاهد در این حدیث وجود دارد بر این که «پرچم یمانی، تنها پرچم هدایت نیست».

شاهد اول: وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ

شاهد دوم: کلمه «أَهْدَى»

ضمنا آنچه را که در دو بخش قبل پیرامون پرچم خراسانی و جعفری بیان نمودیم، می‌توان تحت عنوان شاهد سوم جای داد.

ناگفته نماند که با توجه به روایات فراوان، پرچم سفیانی پرچم ضلالت بوده و هیچ بهره‌ای از هدایت ندارد.

مبلغین فرقه همبوشی برای تدارک آبروی از دست رفته و به جهت فریب مریدان عوام خود، در دفاعی مضحکانه می‌گویند:

با توجه به آیات قرآنی، صیغه اَفعَل، دلالت بر تفضیل ندارد لذا کلمه اهدی به معنای هادی بوده و دلالت بر وجود پرچم‌های هدایت دیگر در کنار پرچم یمانی ندارد. و این هم نمونه‌ای از آیات مربوطه: «قالَ یا قَوْمِ هؤُلاءِ بَناتی هُنَّ أَطْهَرُ لَکُم» (هود، 78). «وَ هُوَ الَّذی یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیْه» (روم، 27).

در پاسخ به این اشکال کودکانه، مغرضانه و عوام فریبانه عرض می‌کنیم:

1.معنای روشن «أهدی» از دیدگاه اهل زبان عرب:

هر شخص عادی که مختصری با ادبیات عرب آشنا بوده و یا اینکه عرب زبان معمولی باشد -البته از غیر همبوشیان- در مواجهه با حدیث فوق، کلمه اهدی را به هدایتگرتر ترجمه می‌نماید.

2.اعتراف ناخواسته همبوشیان به معنای تفضیلی «أهدى»:

خود همبوشیان گاهاً ناخواسته به مرتکز ذهنی خود در مورد صیغه «افعل» تفضیل عمل نموده و کلمه اهدی را به هدایتگرتر ترجمه می‌نمایند که نمونه‌ای از عکس این ترجمه تقدیم می‌گردد:

3. غرض ورزی در در انکار معنای تفضیلی «أفعَل»:

در کتب ادبیات عرب هم بدون استثناء، وضع صیغه افعل را برای تفضیل عنوان کرده‌اند.

عباس حسن در کتاب نحوالوافی پیرامون «افعل تفضیل» چنین می‌گوید:

«انه اسم مشتق علی وزن “افعل” یدلّ -فی الاغلب- علی انّ شیئین اشترکا فی معنی و زاد احدهما علی الآخر فیه».

ترجمه: همانا آن، اسم مشتقی است بر وزن اَفعَل، که غالبا دلالت می‌کند بر دو شیء که مشترک هستند در معنایی و یکی از آن دو در آن معنی بر دیگری زیاده دارد.

(نحوالوافی، ج3، ص394)

و در اولین کتاب طلاب علوم دینی -صرف ساده، ص223-اینگونه آمده است:

«اسم التفضیل اسم مشتق یدلّ علی موصوف و زیاده وصفه علی غیره».

ترجمه: اسم تفضیل اسمی مشتق است که دلالت می‌کند بر موصوف و زیادی وصفش بر دیگری.

(صرف ساده، ص223)

در دیگر کتب مربوط به ادبیات عرب هم -سیوطی و غیره- از وزن أفعَل به عنوان اسم تفضیل یاد می‌کنند.

بنابراین با توجه به آنچه تا کنون در باب «افعل تفضیل» ذکر شده، انکار معنای تفضیل برای صیغه افعل، چیزی جز حماقت و گزافه گویی و عوام فریبی و غرض ورزی نمی‌باشد.

4. موارد نادر عدول از معنای تفضیلی در صیغه «أفعل» با وجود قرینه:

ناگفته نماند که بنا بر آنچه در نحوالوافی آمده، این صیغه در اغلب موارد برای تفضیل بکار می‌رود.

اما گاهی این صیغه -با وجود قرائنی- از معنای تفضیلی مجرّد و جدا شده و در معنای صفت مشبهه یا اسم فاعل -مثلا- به کار می‌رود.

در آیه اولِ مورد استناد این منحرفین، عدم صحّت ازدواج با مردان، قرینه‌ای است که دلالت دارد عبارت «اطهر/ پاک‌تر» از معنای تفضیل مجرّد بوده و به معنای «طاهر/ پاک» می‌باشد.

انجام هر کاری برای خداوند، آسان بوده و هیچ سختی نداشته که این مطلب قرینه‌ای است که عبارت «اهون/ آسان‌تر» در آیه دوم از معنای تفضیل، مجرّد بوده به معنای «هیّن/ آسان» می‌باشد.

5. نبود قرینه برای انکار معنای تفضیلی «اهدی»:

لازم به ذکر است هیچ قرینه‌ای که دلالت بر جدایی معنای تفضیل از کلمه «اهدی» بکند در بین نیست بنابراین کلمه «اهدی» به همان معنای تفضیلی خود باقی می‌ماند.

6. وجود چندین پرچم هدایت؛ فراتر از پرچم یمانی:

علاوه بر اینکه کلمه «اهدی» دلالت بر تفضیل داشته و این امر حکایت از وجود پرچم‌های هدایت دیگر می‌کند، شواهد و قراینی دیگری هم وجود دارد که پرچم یمانی تنها پرچم هدایت نمی‌باشد. از جمله این قرائن و شواهد می‌توان به شاهد اول و سوم مذکور در صفحه قبل اشاره نمود.

7. وجود پرچم‌های هدایت متعدد، در تناقض با انحصار یمانی:

اگر فرض کنیم که از دو حدیث فوق، انحصار پرچم هدایت در پرچم یمانی ثابت گردد، تازه وارد باب تعارض می‌شویم زیرا در احادیث دیگر صحبت از پرچم‌های هدایت دیگری هست که در تعارض با ادعای انحصار فوق می‌باشد.

یکی از راهکارهای ارائه شده از طرف امامان (علیهم‌السلام) در هنگام تعارض، اخذ احادیث مشهور است که بر این اساس، احادیث رایات سود و پرچم خراسانی از شهرت و کثرت برخوردار بوده، بر خلاف روایات مربوط به ادعای انحصار.

جمع‌بندی ادعای تنها پرچم هدایت بودن یمانی

ادعای انحصار پرچم هدایت در پرچم یمانی از دروغ‌های بزرگ و بی‌اساس فرقه احمد اسماعیل است. با مراجعه به روایات متعدد، اثبات می‌شود که پرچم‌های دیگری نیز به‌عنوان پرچم‌های هدایت معرفی شده‌اند، از جمله رایات سیاه خراسان و پرچم جعفری. از سوی دیگر، ادعای وحدت یمانی با خراسانی یا صاحب پرچم جعفری نیز نادرست است، چرا که در روایات، این شخصیت‌ها به‌صراحت متمایز معرفی شده‌اند. حتی تفاوت رنگ پرچم‌ها، محل خروج، و زمان ظهورشان، همگی حاکی از ردّ این ادعاست. بنابراین، ادعای فرقه احمد اسماعیل مبنی بر «تنها بودن پرچم یمانی در هدایت» نه‌تنها بی‌پایه، بلکه خلاف متون روایی شیعه است و به روشنی نشان‌دهنده فریبکاری و غرض‌ورزی این فرقه می‌باشد.

تلنگر و تعقل

دوست عزیز در دام افتاده… این بود ماجرای پر طمطراق وجوب نصرت یمانی. آیا هنوز می‌خواهی پیرو کسانی باشی که احادیث را به دروغ ترجمه نموده و نتیجه‌های غیر منطقی و بی‌ربط می‌گیرند؟!

اگر تعقل نکنی پلیدی نثارت می‌گردد. «وَ یَجْعَلُ الرجسَ عَلَى الَّذینَ لایَعْقِلُونَ» (یونس، 100)

پرسش‌های متداول (FAQ)